خبرگزاری مهر – گروه استانها: کارآفرینان همواره با داشتههای محدود خود و البته ایدههای خلاقانه شأن پا در عرصه تولید و گاه ارائه خدمات میگذارند. ایدههایی از جنس اشتغالزایی، تولید، تحقق ایران قوی و در این مسیر، کفشهای آهنی به پا دارند.
اما به راستی حال که آنها قدمهای اول را برداشتهاند، آیا تصمیم گیران توانستهاند در مسیر حرکتشان آنها را به نحوی مناسب یاری کنیم؟
در بازارهای فروش و صادراتی چه خدماتی به آنها ارائه کردهایم؟ آیا قدمی برداشتهایم که تولیدشان به لحاظ کمی و کیفی ارتقا بخشیده شود یا با بی تفاوتی و عدم حمایتها، یا آنها را دلسرد کردهایم یا موجب خاموشی چراغ کارگاههای تولیدی شأن شدهایم؟
با این تفاسیر در این خصوص پای صحبتهای علی ساعتی و محمد رضا سهرابی؛ دو کارآفرین بسیجی در شهرستانهای فامنین و اسدآباد نشستیم.
نبود سرمایه در گردش
کار آفرین بسیجی که ۳۸ سال دارد و روستای ماماهان شهرستان فامنین فعالیت دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: مدتی بود ایده تولید (دستکش کار) در ذهن من نقش گرفته بود اما نقدینگی لازم برای ورود به این کار را نداشتم.
علی ساعتی با بیان اینکه به دلیل نداشتن نقدینگی کافی شروع به فروش خانه و باغ خود کردم تا اینکه با همت خودم و کمک خداوند و بدون حمایت هیچ ارگانی توانستم در اوایل سال ۱۳۹۶ دستگاههای مورد نیاز را خریداری نموده و شروع به کار کنم، مطرح کرد: در این مسیر، مشکلات زیادی را تحمل کردم.
وی ادامه داد: بیش از ۴۰ نمونه دستکش را میتوانم تولید کنم اما به دلیل اینکه سرمایه کافی ندارم، تنها یک نمونه دستکش تولید میکنم و اشتغالزایی برای ۱۱ نفر در این عرصه صورت گرفته است.
ساعتی با بیان اینکه در حال حاضر، تعداد ۱۳ دستگاه بافت و یک دستگاه روکش مهیا کردهام، تصریح کرد: با این حال، به سبب مشکلات سرمایه در گردش مجبورم که تولیداتم را با سود خیلی کم به فروش برسانم که نقدینگی و نخ مورد نیاز را تهیه کنم.
این کارآفرین فامنینی با اشاره به گران شدن مواد اولیه مورد نیاز خود، مطرح کرد: به دلیل نوسانات قیمتها، ما باید به اندازه ۶ ماه نخ مورد نیاز را تهیه و انبار کنیم ولی این کار برای بنده امکان پذیر نیست؛ چراکه هم اکنون نیز با مشکلات شدیدی برای پرداخت حقوق کارگران و بیمه آنها روبرو هستم.
وی ادامه داد: با توجه به قانون جدید بیمه، تولید کنندگان تازه تأسیس باید تمام مبلغ بیمه را که شامل یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است، پرداخت کنند و بنده با ۱۱ نیروی کار بایستی مبلغ بسیاری بپردازم.
ساعتی خاطرنشان کرد: بارها برای دریافت وام به ارگانهای مختلف مانند کمیته امداد، بهزیستی، صنعت و معدن، اصناف وغیره مراجعه کردهام اما بعد از ثبت نام برای وام جز رسته دریافت وام قرار نگرفتهام یا به دلیل اینکه جلو وامها بسته شده، پرداختی به اینجانب نداشتهاند!
از کارآفرینان حمایت کنید
وی با بیان این موضوع تصریح کرد: از مسئولان ذی ربط استانی تقاضا مند هستم که نگذارند زحمت کار ما بعد از این همه سختی به هدر برود و از کارآفرینان حمایت کنند.
این کارآفرین فامنینی تصریح کرد: باید در اصلاح سیستم بانکی و دادن تسهیلات به کارآفرین نظارت بیشتر شود تا چرخ تولید ما بچرخد و زحمات مان بی نتیجه نماند، چون امثال ما سختیهای زیادی را پشت سر گذاشتهایم که توانستهایم تاکنون سرپا بمانیم، فکری برای نقدینگی و بیمه ما کارآفرینان کنید.
قدمهایی به سوی برند زعفران همدان
از سویی؛ شاهدیم که با توجه به خشکسالیهای اخیر، اجرای طرحهای علمی و کارشناسی شده در راستای استفاده بهینه از منابع موجود کشور به ویژه در آب و خاک کشت زعفران در استان همدان در حال رونق است؛ در این میان، کارآفرین و تولیدکننده جهادی اسدآبادی که ملبس به لباس روحانی است توانسته در این مسیر قدمهای مهمی بردارد.
محمدرضا سهرابی که به گفته خود از سال ۱۳۹۵ شروع به کشت زعفران کرده است، در گفتگو با خبرنگار مهر مطرح کرد: خوشبختانه در این راه موفق هستم و در حال حاضر، در استان همدان کسانی که داوطلب کشت زعفران هستند با بستن قرارداد بذر را برای آنها تهیه و آموزشهای لازم هم در این زمینه ارائه میدهم.
این تولیدکننده اسدآبادی با بیان اینکه زعفران در مقابل سرما به خوبی مقاومت میکند زیرا دوران رشد آن با پاییز و زمستان و اوایل بهار همزمان است، تصریح کرد: گیاه زعفران به دلیل خواص دارویی زیادی که دارد در کل دنیا مورد توجه قرار گرفته و همانگونه که میدانیم بیش از ۹۰ درصد زعفران دنیا در ایران کشت میشود.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه زعفران استان همدان محروم از هرگونه برند و بستهبندی است و به صورت فلهای به فروش میرود؛ بنده موفق به گرفتن مجوز برای برند سازی زعفران استان همدان شدهام.
سهرابی با بیان اینکه مراحل کار آن انجام شده و با تجهیز و راه اندازی کارگاه در چند روز آینده شروع به کار خواهیم کرد، اظهار کرد: سعی برآن دارم که محصولات دیگری مانند مربا گل زعفران، عرق زعفران، دم نوش زعفران را که درحال حاضر به صورت سنتی تولید میشود را به صورت صنعتی به مرحله بهره برداری برسانم.
وی با بیان اینکه همچنین برآنیم تا از تمام اجزای گل زعفران استفاده کنیم و ضایعاتی در این زمینه به وجود نیاید و با برند استان همدان وارد بازار کنیم، ابراز کرد: پیاز زعفران یکسال کشت میشود و میتوان از آن ۷ سال برداشت نمود.
این تولیدکننده اسدآبادی خاطرنشان کرد: معمولاً در سال اول، تنها یک تا ۲ کیلو زعفران خشک از هر هکتارِ زیرکشت زعفران به دست میآوریم، در سال دوم مقدارش به چهار تا ۶ کیلو میرسد و از سال سوم به بعد از هر هکتار زمین حدود ۱۰ کیلو زعفران خشک میتوانیم برداشت کنیم و این امر بستگی به زمین، محیط و آبیاری به موقع دارد.
وی ادامه داد: تغییر الگوی کشت و کاشت محصولات کشاورزی با مصرف آب کم، یکی از راهکارهای مهم در سالهای بحران کم آبی در سطح کشور محسوب میشود، در این میان زعفران یکی از گیاهان کم آب بر و پُر سود است.
مشکلاتی از جنس نبود سرمایه در گردش پیش پای کارآفرینان
کمبود شدید نقدینگی و نبود سرمایه در گردش، نگرانی و ناامیدی از آینده اقتصاد و بازار از جمله مهمترین دغدغههای تولیدکنندگان و کارآفرینان است، بیارزش شدن پول، نرخ تورم بالا، بینظمی در قیمتهای مواد اولیه و ماشینآلات ازجمله مشکلات است.
ورود محصولات چینی وخارجی خود مشکل جدی برای برا تولید کنندگان وکارآفرینان به وجود آورده است و مشکل دیگر سرمایه گذارانی است که باکشتی و کانتینر از راههای قانونی و گمرک محصولات مشابه تولید کننده ایرانی را وارد کشور میکند و به دلیل قیمت کم مصرف کننده به سمت وسوی آن کشیده شده است وباعث شده که تولیدات ایرانی با سود آوری کمتر وبدون بازار فروش بماند واین خود نکته بسیار ظریفی است که باید مسؤولان به آن دقت نظر کنند.
از سویی، در سالی که مزین به نام «تولید؛ پشتیبانیها، مانعزداییها» است، به راستی زمان آن رسیده تا مانعها را از سر راه تولید داخلی برداشت و فرش قرمزها را پیش روی کارآفرینانی که چرخهای اقتصاد محلی را به حرکت در میآوردند، پهن کرد.
ورود به عرصه گیاهان کم آب بر اگرچه میتواند برای وضعیت بحرانی آب همدان، مناسب باشد اما نیازمند برندسازی، توجه به بسته بندی، صنایع وابسته و تبدیلی این عرصه است تا بتوان بازارهای فروش را به دست گرفت و قدمها را در مسیر صادرات به نحو مناسب برداشت.